W 1840 roku Wrocławianie rozpoczęli poruszanie się komunikacją miejską, rozpoczynając od omnibusów, poprzez tramwaje konne, trolejbusy, autobusy oraz coraz lepsze tramwaje wodne i kończąc na dzisiejszych taksówkach lub po prostu na własnym samochodzie.
Historia komunikacji miejskiej we Wrocławiu sięga końca XIX i początku XX wieku. Pierwsze linie łączyły ulicę Szczytnicką i Zoo. Ze wsi Popowice do Rynku można było się dostać omnibusami konnymi.
Do 1914 działały omnibusy konne, które od 1877 roku miały konkurencję w postaci tramwajów konnych. Te z kolei z czasem były dominującym środkiem komunikacji miejskiej prowadzone przez BSEG (Wrocławskie Towarzystwo Kolei Ulicznej).
Tramwaje konne działały do 1906 roku, ale zanim odeszły w niepamięć również dosięgła ich ulepszona konkurencja, czyli tramwaje elektryczne. Już w 1893 zawitały na ulicach Wrocławia, zbudowane przez AEG a realizowane przez spółkę akcyjną Elektrishe Strassenbahn Breslau ESB.
Niedługo po nich powstały trwające zaledwie rok trolejbusy, a od 1925 autobusy jeżdżące do dziś. Wspomniane autobusy zostały uruchomione przez Spółkę SSB (Tramwaje Miejskie Wrocław), która między innymi scaliła komunikację w mieście- BSEG w 1911 roku oraz ESB w 1924.
Wracając do tramwajów konnych w 1880 roku przedłużono ich trasę od mostu Zwierzynieckiego do bramy Ogrodu Zoologicznego, a w 1885 roku linię Szczytnicką przedłużono aż do Placu Strzegomskiego.
Trudny czas wojny
W czasie II Wojny Światowej Wrocławska Sieć Tramwajowa uległa znacznym zniszczeniom. Części torowisk w ogóle nie odbudowano. Wiele innych torowisk musiało długo czekać na odbudowę, m.in. na ulicy Szczytnickiej (1959r). Rozbudowa sieci prowadzona po wojnie skupiła się przede wszystkim na przedłużaniu linii i reorganizacji ruchu w centrum.
Oprócz tych zmian, w 1948 roku wybudowano nową trasę wiodącą w okolice Pafawagu ulicą Strzegomską. Większość powojennych torowisk jest czynna do dziś.
Warto chyba wspomnieć, że numerację tramwajów wprowadzono dopiero w 1909 roku. Do tego czasu tramwaje rozróżniano po kolorach wozów i tablic informacyjnych, a kiedy widoczność była zbyt słaba, po kolorach świateł oświetlających tablice.
W 1952 roku tramwaje z koloru niebieskiego zmieniły barwę na kremowo – czerwoną, a dziś najnowsze tramwaje powracają do starych odcieni.
Autor: Rita Włodarczyk
